Vijfentwingtig jaar heb ik op school gezeten, maar nooit hebben ze me daar verteld dat er in feite maar één ding is wat we écht te leren hebben. En dat AL wat je daarvan afhoudt, puur tijdverslies is. IN-wikkeling in plaats van ONT-wikkeling.
Weet jij wat het betekent om tenvolle te leven? Tip: dit is niet iets wat je ‘uit je hoofd’ kunt leren. 🙂 Ook goed om weten: jij hebt alles in huis om helemaal tot bloei te komen, want jij bént natuurlijk gewoon het leven, in de absoluut unieke versie van degene die jij nu bent. Daar hoef je dus NIETS voor te doen! Wat de zin van het leven is? Heel simpel dus: om je er niet meer tegen te verzetten, maar om te vieren dat jij jou bent – met ALLES erop en eraan!
Natuurlijk vind je dit dikke zever wanneer je je niet goed voelt. Wat valt er te vieren wanneer de dag doorbreekt en jij het liefst van al zo ver mogelijk zou willen wegkruipen? Of wanneer je in de spiegel kijkt en degene die terugkijkt een vreemde is die je leven verkloot? Ik bedoel met ‘vieren’ ook helemaal niet dat je voortdurend op de balustrade moet staan springen met het licht dat uit je poriën spat. Elk moment dat ik niet in strijd ga met hoe het nu is, hoe dat ook moge zijn – kotsmisselijk slechtgezind, nergens zin in, hopeloos gefrustreerd of innerlijk heerlijk ongeremd vreugdevol – elk moment dat ik dat gewoon van zichzelf kan laten zijn, komt voor mij neer op ‘vieren’. Dan krijg ik meer voeling met mezelf, met het leven en de adem in mij, dan wordt ik weer wat vloeibaarder en lijkt alles net iets lichter te zijn. Niet omdat dat zou moeten, maar omdat dat gewoon bij de essentie van het leven hoort. En daar kom je énkel bij door het leven – zoals dat zich NU in en als jou laat voelen – hélemaal te aanvaarden.
Ik vraag me af hoe het zou geweest zijn om dit gehoord te hebben als de verloren en zoekende jonge man die ik was. Hoe is dit voor jou om te lezen? Laat gerust iets van je horen hieronder, ik ben benieuwd. Grappig, ik herinner me nu dat ik het effectief ooit ‘gehoord’ heb. Ik moet bijna twintig geweest zijn en voerde regelmatig heerlijke filosofische gesprekken o.a. met mijn broer, dikwijls vergezeld van tabak met ‘geestige kruiden’. Ik weet nog goed hoe we op een bepaald moment omver geblazen werden door het inzicht dat Alles Is en dat we ons daar in feite voortdurend tegen verzetten. Al gauw veegden we dat van tafel, of concludeerden we althans dat het nòdig was om je te verzetten, omdat we niet inzagen hoe je anders nog ooit uit je zetel zou komen. Een logische verwarring die ik ondertussen gelukkig ontrafeld heb. Ben je benieuwd hoe je pas écht uit je zetel komt door te aanvaarden dat Alles Is? 🙂 Welkom!